MetaMatura

خیلی زحمت کشیدم که آشنایی‌های قدیمی رو تبدیل کنم به دوستی‌های مثال زدنی. وقتی هم که از تهران رفتم انگار از دل رفتم. دل من گنده‌س.. اشتباه هم همینجاست که فکر میکنم اگه به یاد کسی هستم و پیامی بهش نمیدم، اونم به همین تقابل پایبنده. دو روز روی این فکرا خوابیدم آقا.. فاک ایت! آدما میان و میرن.. جایگزین هم نمیشن اما میان و میرن. دلبسته نمیشم دیگه. دست دوستی میدم اما دست دلبستگی نه. فقط با موجودات بیجان فقط.. مثل همین موزیکی که الان می‌شنوم و آرنو باباجانیان بعنوان یه مرثیه برای دوست و همقطار دیرینش خاچاطوریان نوشته، و حالا به من کمک می‌کنه خودم رو بروز بدم.

باهاش دوستی کنید آقا.. باهاش بخوابید. اشک بریزید. سک؟س کنید.

 برای همه‌ی دوستی‌های از دست رقته.